Wil je dit artikel lezen?
Bovendien ontvang je Bij de Hand maandelijks in je mailbox!
De stad Antwerpen is rijk aan musea. In onze wijk Historisch Centrum, meer bepaald aan de Ernest Van Dijckkaai, liggen er zelfs twee naast mekaar! Er is het Eugène Van Mieghem Museum in het historische Redershuis en in het moderne pand recht tegenover Het Steen vind je recent het Museum De Reede. Een buitenbeentje in het Antwerpse museum landschap. Dat vraagt om wat uitleg.
Dit is een museum waarvan de collectie een heel specifieke focus heeft. In De Reede vind je ‘grafische kunst’ of ‘werken op papier’, nl. litho’s, gravures, etsen, houtdrukken en tekeningen. De collectie overspant grafiek van de 15e (Dürer!) tot en met de 21e eeuw. Van Francisco Goya, Félicien Rops en Edvard Munch zijn er grafische topstukken aanwezig in de permanente opstelling.
“Grafiek lijkt op eerste zicht een mindere kunst want het zijn geen grote, unieke schilderijen en de kunstwerkjes werden op ‘simpel’ papier aangemaakt. Maar elk stuk is wel degelijk een origineel: het papier dient vochtig gemaakt, daarna wordt de plaat, steen of houtblok (opnieuw) in-geïnkt, het papier erop gelegd, aangedrukt, er weer afgehaald en opgehangen om te drogen. Het medium waarop het werk ‘getekend’ wordt is een uniek stuk: denk aan de steen, de koperen of zinken etsplaat, de plank of het houtblok als drager van de illustratie.” verklaart Harry Rutten, de enthousiaste initiatiefnemer van dit museum.
Maar er is meer. Een kleinschalig museum als Museum De Reede biedt vele onmiskenbare troeven. Er loopt niet een massa volk voor je voeten, je kan er rustig je tijd nemen om de kunstwerken te ontdekken, deze van naderbij bekijken met een loep die het museum ter beschikking stelt en met een van de gemotiveerde medewerkers erover praten. Omwille van al die redenen voelt De Reede aan als een ‘warme-huiskamer’-museum! En je kan meermaals terugkeren want minstens drie keer per jaar roteren de werken die getoond worden. Zo zien de bezoekers steeds wat nieuws. Met een uitgekiend modulair systeem wordt de ruimte vlot aangepast zodat de bezoeker telkens een nieuwe impressie krijgt van het museum en de uitgebreide collectie grafische kunst optimaal wordt getoond.
Harry vervolgt: “Doelbewust kiezen we voor kunst met een raakvlak aan ‘la condition humaine’. Geen stillevens of landschappen in ons museum, wel afbeeldingen van mensen die emoties tonen én oproepen. Beleving én passie, daar draait het om. Ik zou het ook heel jammer vinden als we hier bezoekers over de vloer zouden krijgen voor slechts één enkel werk. De aankoop van de litho “De Schreeuw” van Edvard Munch, een heel bekend werk waarmee we een klein jaar geleden de pers haalden, is een treffend voorbeeld. Van het zwart/wit werk uitgevoerd vanaf een lithografische steen werden maar enkele tientallen originele prints gemaakt en in slechts 10 musea wereldwijd is er een te bewonderen. Die van ons is hier permanent tentoon gesteld en een bijzonder waardevol stuk maar er is hier ook nog meer Munch en prachtige grafiek en dus vele kansen tot ontroering en bewondering, niet alleen één topstuk!” (lees verder onder de foto)
De Reede is een vrij jong museum, pas in 2017 gingen de deuren open. Voor het verhaal erachter moet Harry Rutten zijn ziel een beetje bloot leggen. “Beroepshalve was ik veel onderweg over heel de wereld. Ik ben altijd gefascineerd geweest door grafische kunst, de fantastische technieken die ermee gepaard gaan en de ongelooflijke vakbekwaamheid die kunstenaars etaleerden. Op mijn reizen tikte ik hier en daar werken op de kop. Op de duur had ik een aardige collectie bijeen en groeide de droom om er wat mee te doen. Mijn dochter maande me bovendien aan om mijn verzameling niet teloor te laten gaan en zo begonnen we plannen te smeden die tot de opening van Museum De Reede hebben geleid.” Voor Harry is het heel belangrijk dat het museum een stichting van openbaar nut is en erkend werd als instelling van opvoedkundige, culturele en wetenschappelijke aard. “Dat garandeert het voortbestaan,” geeft hij toe. “De financiële inbreng van onze bezoekers, de gewaardeerde steun van de bedrijfswereld en een werkingstoelage van de stad Antwerpen liet ons reeds toe het gebouw te optimaliseren. Verder werkt ons museum zonder structurele subsidie van overheidswege, wat heel uitzonderlijk is. Ondertussen vervijfvoudigden we onze collectie en doen wereldwijd aan uitwisseling van werken. Zo worden onze Rembrandt stukken weldra in Korea tentoongesteld samen met collecties van andere verzamelaars. En tenslotte zijn er onze 52 vrijwilligers, die zich vol passie inzetten voor het museum. Zonder hen was er geen beginnen aan geweest. Nieuwe vrijwilligers zijn trouwens altijd welkom,” zo besluit Harry Rutten nog.
