Home Fier van hier Den Cleynen en den Grooten Biecorff, een reis door het verleden

Den Cleynen en den Grooten Biecorff, een reis door het verleden

Wil je dit artikel lezen?

Registreer en lees dit artikel gratis.
Bovendien ontvang je Bij de Hand maandelijks in je mailbox!
Bent u reeds eerder geregistreerd via de oude website dan volstaat het om hier uw gegevens te bevestigen. Wanneer u onze cookies aanvaardt zal u niet steeds opnieuw moeten inloggen. Wilt u de artikels lezen via een andere browser of ander device, dan zal u ook daar uw gegevens dienen te bevestigen. Geen zorgen, u zal geen dubbele mails ontvangen en kan zich steeds uitschrijven voor de nieuwsbrief zonder verlies van uw account op de website.

Dit gebouw gelegen Eiermarkt 13/15 heeft een boeiende geschiedenis die we de lezers van Bij de Hand, wijkkrant historisch centrum, hier graag vertellen. Op het dak van het gebouw staan er vier Egyptische beelden met toorts in de hand. Twee aan de voorkant en nog twee aan de kant van het binnenplein, die je tijdens werkuren daar kan gaan bekijken. Dit zijn replica’s van de beroemde ‘Ange porte torchère’ van de Franse beeldhouwer Marturin Moreau.

Maar nu starten we samen een mooie reis door het verleden. Het heeft een tijdje geduurd eer er gebouwd werd op de Corte Meere, het gebied dat we nu de Eiermarkt noemen. In de elfde eeuw lag het terrein immers nog buiten de Antwerpse handelsnederzetting. Maar zelfs toen het gebied binnen de stadsgrenzen kwam te liggen, bleef het nog lang een laaggelegen drassige plek.  Vlakbij lag de Houtmeere (de huidige Meir), een stilstaande plas water waar hout werd aangevoerd.  Het duurt tot de dertiende eeuw voor de Corte Meere gebruikt werd als veemarkt. Wanneer op het einde van de veertiende eeuw, de veemarkt verhuist naar het gekende plein aan de Sint-Pauluskerk, is er eindelijk ruimte voor bebouwing.

Het is een zekere Claus Gillis die in 1479 op de Oude Veemarkt twee huizen met tuin en achterhuis koopt en tien jaar later ook het aanpalende huis ‘De Aren’. Het is vanaf die periode dat voor het eerst de naam Biecorff valt. Claus was namelijk een ‘wassenkeersmaker’ en behoorde tot het ambacht van de meerseniers (handelaars-winkeliers). Hij had in één van deze huisjes zijn kaarsenatelier. Kaarsen werden in die tijd uitsluitend uit bijenwas gemaakt. Het is dus best aannemelijk dat onze kaarsenmaker een aantal bijenkorven in zijn tuin had staan. Vermeldenswaard is dat Claus de vader was van Pieter Gillis, een humanist die nauwe banden had met Erasmus en Thomas More. Men neemt aan dat Pieter in dit huis geboren is. Zowel Erasmus als More waren te gast in dit huis. Meer nog, het beroemde boek Utopia heeft Thomas More opgedragen aan zijn vriend Pieter Gillis.  (lees ook: https://bijdehand.be/waarom-thomas-more-voor-antwerpen-koos/)

In de zeventiende eeuw was er de hype om huizen samen te voegen tot grote patriciërshuizen in de stijl van Italiaanse palazzo’s. Denk maar aan het Rubenshuis aan de Wapper en het Rockoxhuis in de Keizerstraat . Ook de twee gotische huizen van de Biecorff worden dan verbouwd tot één grote wooneenheid. Het geheel reikte  tot aan de achterliggende Vleminckxstraat.

Op het marktplein zelf verrees toen een openbare waterpomp bekroond met een kleurrijk beeldhouwwerk van Teun de Eierboer. Het originele beeld moet je vandaag in het MAS zoeken. Het beeldje dat je nu recht tegenover huis den Biecorff ziet is een replica uit 1909, dat inmiddels ook beschermd is.

Voor de volgende ingrijpende verbouwing is het wachten tot 1829 wanneer de woning gekocht werd door een rijke suikerraffineur, Petrus Laermans. Het huis krijgt een grondige remake volgens de smaak van de tijd. De voorgevels worden vervangen door een bepleisterde bakstenen gevel. Het huis krijgt zo een sobere classicistische stijl. Wanneer in de tweede helft van de negentiende eeuw de kunstschilder Josephus Van Lil het huis koopt en er ook gaat wonen, maakt hij van zijn woonst een schilderij  (zie foto). Lees verder onder de foto

Zicht op binnenplaats van de Biecorff, vergelijkbaar met huidig uitzicht

De mozaïekvloeren met de cadeceus-symbolen, -ofwel de staf van de God Mercurius-, dateren uit die periode. De Eiermarkt werd vanaf dan een drukke handelsbuurt  dichtbij de grote handelsbeurs. In 1991 ging een grondige en smaakvolle restauratie van start. De dienst archeologie stootte toen op twee historische afvalputten. In die putten wierpen de mensen vroeger hun etensresten, huishoudelijk afvalwater en kapotte huisraad. Voedselafval leert ons heel wat over de voeding van de bewoners. De achteloos weggegooide voorwerpen geven een unieke inkijk geven in het leven van vroeger: niet alleen dagelijkse serviezen in rood aardewerk, maar ook luxueuzer aardewerk in porselein en faience. Ook prachtig fijn glaswerk uit de zeventiende en achttiende eeuw hoorde bij de buit. Ondertussen is dit een complex met handelszaken en kantoren. Lees zeker verder in Bij de Hand twee boeiende verhalen: van Bart De Clerck, met zijn tocht naar Compostela, en van Dr. Colemont, over darmkanker. Beiden hebben in de Biecorff hun kantoor!