Wil je dit artikel lezen?
Bovendien ontvang je Bij de Hand maandelijks in je mailbox!
In het midden van het historisch centrum bevindt zich het bisschoppelijk paleis, met Schoenmarkt 2 als adres. Ondanks zijn bijzonder drukke agenda ontving Monseigneur Bisschop Johan Bonny enkele vrijwilligers van de wijkkrant Bij de Hand hartelijk in zijn kantoor voor een “klapke” onder buren.
Het gebouw bevat zowel de burelen als de woonst van de aangestelde bisschop van Antwerpen. Monseigneur Bonny betrekt het gebouw dus 7 dagen op 7 en bevestigt onze ervaringen als inwoners van de binnenstad. “Volgens mij ben ik de enige bewoner die ingeschreven staat aan de Schoenmarkt”, stak hij van wal, “Tegenover ons bevindt zich de commerciële blok van de Grand Bazar en naast mij zijn er, naar ik weet, geen rechtstreekse buren”.
Ja, het is er soms rumoerig door luide passanten en het verkeer en met een ondergrondse tram die onder zijn kantoor rijdt, davert het er ook soms. De recente 3×3 basket wereldbeker was, na de relatieve rustperiode van Corona, door overdreven geluidsversterking een tijdelijke beproeving. Niettemin heeft hij een positief gevoel bij de geplande heraanleg van de Groenplaats. Deze doorkruist hij vaak op weg naar de Kathedraal en hij weet als geen ander te laveren tussen de pizzeria-terrasjes tot aan het westportaal. De buurt is voor een grootstad toch vrij veilig te noemen en de aanwezige sociale centra, zoals de Sant Egidio werking en de sociale restaurants, zijn actief en goed uitgebouwd. “Zij doen wat ze kunnen”, bevestigt Monseigneur Bonny. Dit winterseizoen biedt de kerstverlichting opnieuw een prachtige sfeer aan de omgeving. De charmes van de stijlvolle terrasjes en restaurants in het stadscentrum en de heraanleg van de Scheldekaaien bevestigen volgens onze bisschop het positief rendement van de grote investeringen die hier gebeuren. Met zijn hondje Santa, een mini-pincher, gaat hij graag een hoekje om en loopt dan richting Schelde.
Toch is hij niet blind voor de moeilijke tijden die de klassieke middenstanders momenteel doormaken. “De middenstanders doen de stad leven”, verklaart hij en hij voegt er aan toe dat hij in eigen persoon ook bij de lokale winkeliers klant is. “Ja, ik koop mijn roggeverdommeke zelf hier achter de hoek en in de Wilde Zee zit ook mijn kapper en mijn kledingswinkel”. Een uitstapje naar de zaterdagse markt is voor hem een waar genoegen. Bloemen, een Marokkaans hapje, ribbetjes of geroosterde kip en Franse kazen zijn favorieten. Hij wordt natuurlijk herkend en aangesproken. De marktkraamster met groenten en fruit geeft al eens 1€ mee met verzoek ‘om een kaarsje te branden’. Dit is voor hem hartverwarmend.
Een mens onder de mensen is hij en in zijn functie als Bisschop is hij bijzonder begaan met de, -specifiek Antwerpse-, traditie van openheid van geest en het conflictvrij samenleven van vele gemeenschappen onder elkaar. Vanuit zijn maatschappelijke rol als bisschop woont hij op ministerieel niveau top overleg bij over onderwerpen zoals veiligheid en binnenlandse zaken. In Antwerpen vertaalt zich dat door zijn aanwezigheid op verschillende Iftar maaltijden tijdens de Ramadam en zijn voorkeur voor het grillrestaurant Napo’s aan de Sint-Aldegondiskaai aan ‘t Eilandje. Dat restaurant weerspiegelt de interreligieuze visie die er aan de muur te lezen valt met het woord ’tolerance’, vermits het wordt gerund door mensen afkomstig uit de drie Midden-Oosten religieuze tradities, namelijk het Jodendom, de Islam en het Christendom. Samenwerken is dus wel degelijk mogelijk.
De Vlaamse bisschoppen staan realistisch in de wereld en hebben oog voor echte liefde en stabiele relaties die een nood of wens voor pastorale begeleiding hebben, ook buiten de traditionele man-vrouw relatie. Zo heeft het bisdom Antwerpen pastoraal werkster Saskia Van den Kieboom aangesteld als aanspreekpunt homoseksualiteit, geloof en gezinspastoraal.
Bisschop Bonny aanvaardt de bisschoppelijke “Mijter en Staf” protocol als onderdeel van zijn opdracht als bisschop. Hij is zelf bijzonder eenvoudig, zeker in vergelijking met voorgangers die zich in een andere tijdgeest bevonden, maar toont respect voor de symbolische elementen die de kerkelijke traditie weerspiegelen. “Het decorum van vroeger strookt niet langer met de hedendaagse maatschappij maar bij liturgisch belangrijke kerkelijke evenementen zoals hoogmissen, vormsel en O-L-Vr processie en bij de protocollaire maatschappelijke evenementen zal ik de gepaste uitstraling als bisschop respecteren.” licht hij toe. Het Te Deum op 15 november waar alle “gestelde lichamen” aanwezig dienen te zijn is een voorbeeld van zo’n maatschappelijk relevante viering geleid door de bisschop. Leidinggevenden en hoge vertegenwoordigers van het gerecht en het leger, politici, het corps diplomatique, de Gouverneur en oud-strijders tonen zich die dag verenigd in de misviering in de Kathedraal. Deze plechtigheid weerspiegelt onze Belgische overleg-samenleving en staat los van de religie. Het is de belangrijke symboliek die telt, namelijk dat in ons land allen “nog door eenzelfde deur kunnen gaan”. Een persoonlijke touch is toch soms gewenst. Zo kan de mijter al eens door een paars calotje vervangen worden of voor het vormsel gebruikt hij een houten staf, minder “Sinterklaas” en meer “Herder”. Voor zijn “job” als kerkelijk leider voor de provincie Antwerpen moet hij vaak de stad uit en hierdoor ondergaat hij het voor allen bekende fileleed rondom de stad.
Voor 2023 wenst hij onze lezers en medebewoners van het Antwerps centrum een jaar met warme, kleine, dagelijkse contacten toe! Zo belangrijk en tegelijk heel eenvoudig te doen is het om de mensen in de buurt te begroeten. Een kleine stap in richting van minder vereenzaming nemen, dàt wenst hij ons allen toe!
