Home Mens & maatschappij Zero emissie en zero decibels voor “Helmboswuivende” Henk

Zero emissie en zero decibels voor “Helmboswuivende” Henk

Wil je dit artikel lezen?

Registreer en lees dit artikel gratis.
Bovendien ontvang je Bij de Hand maandelijks in je mailbox!
Bent u reeds eerder geregistreerd via de oude website dan volstaat het om hier uw gegevens te bevestigen. Wanneer u onze cookies aanvaardt zal u niet steeds opnieuw moeten inloggen. Wilt u de artikels lezen via een andere browser of ander device, dan zal u ook daar uw gegevens dienen te bevestigen. Geen zorgen, u zal geen dubbele mails ontvangen en kan zich steeds uitschrijven voor de nieuwsbrief zonder verlies van uw account op de website.

Wie in onze buurt woont heeft hem vast al eens geruisloos zien voorbij zoeven. Onze moderne motard, Henk den Hollander.

Aan een gezellig tempo toert hij door de binnenstad, gezeten op zijn stalen ros, dat echter elektrisch aangedreven wordt en dus de kwalificatie “speedelec” meekreeg. Harde bolster, blanke pit dus.

Handige Henk heeft een verleden in transport en baggerwerken. Hij werkte zich op van matroos tot eerste stuurman en hield als baggeraar jarenlang onze Schelde bevaarbaar. Als viriele en fitte man ontpopte Henk zich in onze contreien snel tot een vrij bekende figurant in films voor volwassenen. Sedert kort geniet hij als 65-plusser van een Belgisch pensioen maar op zijn pensioen uit Nederland is het nog even wachten tot hij 67 jaar wordt. Wie in meerdere landen heeft gewerkt is met dergelijk scenario bekend.

De mobiliteitskwestie in onze stad beroert velen, ook Henk. Tijdens de Coronapandemie trol hij resoluut de elektrische kaart voor zijn stedelijke verplaatsingen. In een doe-het-zelf-zaak schafte hij zich een elektrische moto aan. Henk zou Henk niet zijn of hij maakte er iets speciaals van en tooide zijn moto met een (overbodige) uitlaatpijp als gadget. Het ding produceert immers nul emissie en zero decibels. Een mooi voorbeeld van het slimme besef dat meer “vroem-vroem” de bestuurder niet langer stoer maakt!

Maar het bleef niet alleen bij deze ingreep. In de plaats van het originele zadel, dat dik tegen zijn zin na een regenbui in een doorweekte spons veranderde, voorzag Henk zijn stalen ros van een heus paardenzadel. En zowel zijn helm als het rijtuig zelf zijn getooid met prachtig wapperende paardenstaarten. Helmboswuivende Henk!

Zijn ‘ros’ staat elke dag geketend aan zijn voordeur in de buurt rond het bekende café Beveren. De batterij laat hem toe vanuit ons centrum tot Wijnegem Shopping Center en terug te rijden. Slechts om de drie dagen moet Henk zijn beest van ‘jus’ voorzien. Ondertussen toert Henk in onze stadskern lustig en rustig (althans in geluidsvolume) rond.  Als je hem ziet afstappen aan een of ander café, spreek hem dan gerust aan, hij is niet blasé en staat altijd klaar voor een vriendelijke babbel aan de toog!