Na een renovatie van 4 jaar is ons stadhuis terug klaar voor de komende 100 jaar. Dit werd uitbundig gevierd op 18 juni. Op die dag was het precies 166 916 dagen geleden dat het gebouw voor het eerst in gebruik genomen werd. Dat gebeurde dus in het jaar 1564, de gouden eeuw van Antwerpen. Men wou af van de oubollige middeleeuwse architectuur en koos dus overtuigd voor een nieuwe moderne stijl. Die vernieuwing kwam overgewaaid uit Italië, de bakermat van de Renaissance.
In deze periode wou men het liefst de middeleeuwen vergeten en terug aansluiten bij de grote Europese culturen. Het hoeft ons dus niet te verbazen dat ons stadhuis bulkt van de verwijzingen naar het oude Rome. De klassieke zuilen, de obelisken, het fronton, de twee deugden Prudentia en Justitia, de afkorting SPQA (de senaat en het volk van Antwerpen), allemaal zijn ze getuigen van de grote revival van het Romeinse Rijk. En toch zit er een vreemde eend in de bijt. Wat doet in hemelsnaam dat Mariabeeld daar zo centraal in de gevel ? We kunnen van de Romeinen veel zeggen, maar niet dat ze katholiek waren.
Oorspronkelijk bevond zich in die nis een Brabobeeldje en dan klopt het Romeinse plaatje weer want Brabo was een Romeinse officier.
Maar na de val van Antwerpen in 1585 werden de protestanten verdreven uit onze stad. Er brak een periode aan waarin het katholieke geloof – geboost moest worden. Men vond de gevel te heidens en bovendien prijkte op het vorige stadhuis ook een OLV-beeld. Zo werd beslist het brabobeeldje te vervangen door een Mariabeeld, hét symbool van het katholicisme. Het werd een beeld van Philip De Vos. Het was 4 meter hoog wat proportioneel veel te groot is voor deze nis.
Het beeld werd in 1794 door de antiklerikale Franse revolutionairen verwijderd. Maar net na de onafhankelijkheid van België werd het teruggeplaatst. Dat gebeurde in 1831 op 13 augustus, net voor het hoogfeest van de Maria-tenhemelopneming, ook gekend als onze Antwerpse moederkesdag.
