In het midden van het Historisch Centrum bevindt zich het bisschoppelijk paleis, met Schoenmarkt 2 als adres.  Ondanks zijn bijzonder drukke agenda ontving monseigneur Johan Bonny enkele vrijwilligers van wijkkrant Bij de Hand in zijn kantoor voor een hartelijk “klapke” onder buren. 

Het gebouw bevat zowel de burelen als de woonst van de bisschop van Antwerpen. Monseigneur Bonny betrekt het gebouw dus zeven dagen op zeven en bevestigt onze ervaringen als inwoners  van de binnenstad. “Volgens mij ben ik de enige bewoner die ingeschreven staat op de Schoenmarkt”, steekt de bisschop van wal, “Tegenover ons bevindt zich het commerciële gebouw van de Grand Bazar en naast mij zijn er, naar ik weet, geen rechtstreekse buren”.  

Voor zijn functie als kerkelijk leider in het bisdom Antwerpen moet hij vaak de stad uit en ondergaat ook onze bisschop het ons bekende fileleed.Ja, het is soms rumoerig door luide passanten en het verkeer en met een ondergrondse tram die onder zijn kantoor rijdt, davert het er ook al eens. De recente 3×3 basket wereldbekerwedstrijd was, na de relatieve rustperiode van corona door overdreven geluidsversterking, een tijdelijke beproeving. Niettemin heeft hij een positief gevoel bij de geplande heraanleg van de Groenplaats. Die doorkruist de bisschop vaak op weg naar de Kathedraal en hij weet als geen ander te laveren tussen de pizzeriaterrasjes tot aan het westportaal. 

De buurt is voor een grootstad toch vrij veilig te noemen en de aanwezige sociale centra, zoals de Sant’ Egidio werking en de sociale restaurants, zijn volgens hem actief en goed uitgebouwd. “Zij doen wat ze kunnen”, bevestigt monseigneur Bonny. Dit winterseizoen zorgt de kerstverlichting opnieuw voor een prachtige sfeer.  De charmes van de stijlvolle terrasjes en restaurants in het stadscentrum en de heraanleg van de Scheldekaaien bevestigen volgens onze bisschop het positieve rendement van de grote infrastructuurinvesteringen die hier de afgelopen jaren gebeurden. Met zijn hondje Santa, een mini-pincher, loopt hij graag een hoekje om richting Schelde.

Toch is hij niet blind voor de moeilijke tijden die de klassieke middenstanders momenteel doormaken. “Ze doen de stad leven”, verklaart de bisschop en hij voegt eraan toe dat hij in hoogsteigen persoon ook bij de lokale winkeliers vaste klant is. “Ja, ik koop mijn roggeverdommeke zelf hier bij Goossens om de hoek en in de Wilde Zee zit ook mijn kapper en mijn kledingwinkel”.  Een uitstapje naar de zaterdagse markt is voor hem ook een waar genoegen. Bloemen, een Marokkaans hapje, ribbetjes of geroosterde kip en Franse kazen zijn favorieten.  Hij wordt natuurlijk herkend en aangesproken. De marktkraamster met groenten en fruit geeft al eens €1 mee met het verzoek ‘om een kaarsje te branden’. Dat is voor hem hartverwarmend.

Mens onder de mensen is hij en in zijn functie als bisschop bijzonder begaan met de -specifiek Antwerpse- traditie van openheid van geest en conflictvrij samenleven van vele gemeenschappen met elkaar. In Antwerpen vertaalt zich dat door zijn aanwezigheid op verschillende iftar-maaltijden tijdens de ramadan en zijn voorkeur voor het grillrestaurant Napo’s aan de Sint-Aldegondiskaai op ‘t Eilandje. 

Dat restaurant vat de interreligieuze visie van ‘tolerance’ goed samen in dat woord dat er aan de muur prijkt. ‘Net omdat de zaak wordt gerund door drie uitbaters, elk afkomstig uit de drie religieuze tradities van het Midden-Oosten -het Christendom, het Jodendom en de Islam-, tonen ze aan dat samenwerken wel degelijk mogelijk is.  Als bisschop-referent voor Onderwijs en het godsdienstonderricht, voor de universiteits- en hogeschoolpastoraal, voor de KU Leuven, voor de pastoraal bij de binnenscheepvaart en voor de contacten met de Vlaamse overheid overlegt monseigneur Bonny regelmatig op federaal, Vlaams en regionaal niveau. 

Ook staan de Vlaamse bisschoppen realistisch in de werelden hebben oog voor echte liefde en stabiele relaties die nood aan of een wens tot pastorale begeleiding hebben, ook buiten de traditionele man-vrouw relatie. Zo heeft bisdom Antwerpen onlangs pastoraal werkster Saskia Van den Kieboom aangesteld als aanspreekpunt voor homoseksualiteit, geloof en de gezinspastoraal. 

Monseigneur Bonny aanvaardt het bisschoppelijke “Mijter en Staf”-protocol als onderdeel van zijn opdracht als bisschop.  Zelf is hij erg bescheiden, zeker in vergelijking met zijn voorgangers die  in een andere tijdgeest  leefden. Toch toont de bisschop respect voor de symbolische elementen die de kerkelijke traditie weerspiegelen.  

“Het decorum van vroeger strookt dan wel niet langer met de hedendaagse maatschappij, bij liturgisch belangrijke kerkelijke evenementen zoals hoogmissen, vormselvieringen en de O-L-Vrouwprocessie in de Kathedraal alsook bij protocollair maatschappelijke evenementen zal ik altijd de gepaste uitstraling als bisschop respecteren” licht hij toe. Het Te Deum bij de koningsdag op 15 november waarop alle ’gestelde lichamen‘ aanwezig zijn, is een voorbeeld van zo’n maatschappelijk relevante eredienst geleid door de bisschop. 

Een persoonlijke touch is  soms  wenselijk. Zo kan de mijter al eens door een paars keppeltje vervangen worden of gebruikt de bisschop voor het vormsel een houten herdersstaf, die minder plechtstatig is dan een goudkleurige Sinterklaasstaf.  

Voor 2023 wenst hij onze lezers en medebewoners van het Antwerpse centrum een jaar met warme, kleine, dagelijkse contacten! Zo belangrijk en tegelijk eenvoudig is het om de mensen in de buurt warm te begroeten. Een kleine stap in de richting van minder vereenzaming  zetten, dát wenst de bisschop ons allen toe!