Villa Tinto is zijn tijd ver vooruit

Rond 2002 werd in de Verversrui de appelsienenloods van de broers Gerard en Koning aan de Verversrui te koop aangeboden. De vastgoedontwikkelaar De Coninck uit het Leuvense verwierf dit 4.000 m² grote onroerend goed. De loods bevond zich evenwel midden in de “gedoogzone” voor prostitutie. Met de oprichting van het bedrijf Q-Invest FDK die als “verhuurder” fungeert, werd het project “Villa Tinto” opgestart.

Rond de eeuwwisseling was de herontwikkeling van dit deel van het Schipperskwartier volop aan de gang en werd het reglement van “geschiktheidsverklaring” voor de prostitutiekamers ingevoerd. Een veilig en modern ogend concept van rechtstreekse verhuring van “peeskamers” aan sekswerkers was dus zeker haalbaar. Na een periode van uitgebreid overleg met sekswerkers, politie en overheid konden de vereisten van het oudste beroep ter wereld verzoend worden met de wensen van de overheid om de werkomstandigheden in de prostitutie te verbeteren. De – voor Vlaanderen – innovatieve aanpak resulteerde in een private verhuur van het pand met daarin 51 kamers (met vitrine) en enkele woonlofts op de bovenverdieping.

De verhuring van de kamers in Villa Tinto verloopt steeds rechtstreeks tussen de verhuurder en de sekswerker. De huurder dient zich telkens aan te melden en te identificeren via “Hookup”, het IT-systeem dat ontwikkeld werd om onderverhuring te voorkomen. Zo is “pooierschap” onmogelijk. De kamers bezitten allen een alarmsysteem dat centraal gemonitord wordt.

De inrichting van “Villa Tinto” door het kantoor Quinze & Milan werd internationaal geprezen voor de moderne look. Een rode kleur kreeg de boventoon, onder andere voor de muren en het badkamermeubilair. De logo van “Villa Tinto” werd zorgvuldig uitgewerkt. De illustraties met gestileerde dames die de ‘straat’ in het megacomplex versieren zijn een ware eyecatcher. Daarnaast werden er praktische aanpassingen aan de inrichting voor de ‘stiel’ voorzien. De bedden werden iets hoger en de lavabo’s iets lager dan gewoonlijk geplaatst om te beantwoorden aan de ergonomische eisen van de sekswerkers.

Het oudste beroep eindelijk uit strafrecht

Vanaf 1 juni 2022 valt prostitutie in België niet langer onder het strafrecht. Tot dan was het vorig strafwetboek van 1867 van toepassing, waardoor sekswerkers vaak op het randje van de illegaliteit leefden en bijvoorbeeld bij hun bankverrichtingen in de problemen konden komen.

Een herziening van seksueel strafrecht drong zich op. Begrippen zoals verkrachting en toestemming werden bijgesteld en verhelderd. Prostitutie is niet langer strafbaar, met uitzondering voor minderjarigen. Een strenger beleid tegen misbruik van prostitutie wordt ingevoerd om pooiers, loverboys en “sugardaddies” te ontmoedigen.

Dat het concept van “Villa Tinto” zijn tijd ver vooruit is, mag een terechte conclusie genoemd worden! Binnen de gedoogzone spannen de andere verhuurders zich eveneens in om er het oudste beroep ter wereld een veilig en net onderkomen te bieden.

Belangrijke data in de aanpak van de “rosse buurt” in het Schipperskwartier:

18 maart 1999

Het ‘Beleidsplan Prostitutie Antwerpen’ werd door het college van Stad Antwerpen goedgekeurd. Hierin staan vijf doelstellingen voor het Schipperskwartier:

De prostitutie moet beheersbaar en controleerbaar worden.
De prostitutie mag geen overlast veroorzaken in de omliggende woonwijken.
De criminele randverschijnselen van de prostitutie moeten bestreden worden.
De werkomstandigheden van de prostituee moeten verbeterd worden.
De prostitutiebuurten moeten herontwikkeld worden.

19 juni 2000

Een attest ‘geschiktheidsverklaring’ werd ingevoerd voor de prostitutiepanden. Dit beoogt het verbeteren van de werkomstandigheden van de prostitué(e). Op het moment van invoering voldeed geen enkel raamprostitutie-pand aan de gestelde eisen.

27 mei 2004

Op deze datum dienden alle prostitutiepanden geschikt te zijn. De panden die niet voldeden aan de voorschriften werden gesloten. Over een tijdspanne van enkele jaren werd de hele prostitutiezone van Antwerpen gerenoveerd.